W dzisiejszym poście będzie o szczegółowych różnicach między gitarą akustyczną, a gitarą klasyczną.

Gitara klasyczna

Gitara klasyczna jest zbudowana znacznie delikatniej i ma dużo lżejszą, subtelną konstrukcję. Pudło rezonansowe jest mniejsze, struny są nylonowe, gitara klasyczna brzmi więc znacznie ciszej, bo jej pierwotnym przeznaczeniem była gra solowa, w kameralnej atmosferze. Trzy struny wiolinowe wyglądają, jakby były wykonane z plastiku, trzy owijane struny basowe robią wrażenie metalowych. Wbrew jednak opiniom osób nieobeznanych z tematem, wszystkie struny gitary klasycznej są strunami nylonowymi–struny basowe to po prostu nylonowy, włóknisty rdzeń w stalowej, zewnętrznej owijce. Gryf gitary klasycznej jest szerszy, szersza jest także podstrunnica. To dlatego, że gitara klasyczna stworzona została do solowej gry pojedynczymi dźwiękami. Z tego samego powodu profil podstrunnicy w przekroju poprzecznym jest płaski. Inaczej mówiąc–w porównaniu z gitarą akustyczną podstrunnica jest znacznie szersza i całkiem płaska. Technika gry na gitarze klasycznej wymaga specjalnego podparcia gitary, ponieważ lewa ręka musi być całkiem swobodna i nie można podczas grania dźwigać nią ciężaru gitary. Struny nylonowe są miękkie i na pozór znacznie bardziej przyjemne w dotyku. Między innymi z tego powodu gitara klasyczna cieszy się wielkim zainteresowaniem początkujących gitarzystów. Tak naprawdę jednak nauka gry zawsze z początku sprawia palcom ból, niezależnie od rodzaju gitary. Naciąg strun nylonowych jest znacznie mniejszy, gitara klasyczna ma więc gryf klejony do korpusu, bez stalowego pręta w środku. Struny do mostka mocuje się specjalnym sposobem wiązania, a końce strun nie mają żadnych zaczepów.

Gitara akustyczna

Gitara akustyczna została stworzona z myślą o grze orkiestrowej, estradowej, zespołowej. Ma duże pudło rezonansowe i metalowe struny. Wyposażona jest w dość wąską szyjkę i podstrunnicę, ponieważ w zamyśle konstruktorów przeznaczona była przede wszystkim do gry akordowej, wymagającej łatwego obejmowania dłonią szyjki. Powierzchnia podstrunnicy w przekroju poprzecznym jest wyprofilowana w delikatny łuk. Gitara akustyczna wykorzystuje struny stalowe. Naciąg takich strun jest bardzo duży i wynosi ok.40 kg, co powoduje, że na gryf działają znaczne siły odkształcające. Z tego względu we wnętrzu gryfu, od jego nasady aż do główki biegnie stalowy pręt, który usztywnia i wzmacnia szyjkę gitary. Zakończony śrubą pozwala też regulować krzywiznę gryfu, co jest niezwykle ważne przy zmianie tzw. akcji strun i innych technicznych charakterystyk gitary. Klucze stroikowe mają charakterystyczny kształt i ułożenie. Kołki, na które nawija się struny są cienkie i prostopadłe do powierzchni główki.

W dzisiejszym poście będą ogólne różnice budowy pomiędzy gitarą akustyczną, a gitarą klasyczną. W następnym poście będą bardziej szczegółowe różnice. 

cecha/element konstrukcji	gitara akustyczna	gitara klasyczna
ogólnie budowa	mocna, ciężka	lekka, subtelna
waga	większa	mniejsza
pudło rezonansowe	większe	mniejsze
gryf i szyjka	węższe, w szyjce gryfu stalowy pręt	szersze, brak pręta
podstrunnica	węższa, wypukła, w przekroju łukowata	szersza, płaska
główka gryfu	bez otworów	dwa podłużne otwory
struny	stalowe	nylonowe
mocowanie strun do mostka	zablokowane kołkiem	wiązane
zaczepy do pasa nośnego	tak	nie
łezka	tak	nie

W dzisiejszym poście będzie o wymogach, które gitara powinna spełniać. 

Najważniejsze, żeby Twoja gitara spełniała pewne wymogi:

Gitara

• nie zwracaj wielkiej uwagi na bajerancki wygląd gitary (bardzo droga nie musi być dobra);

• wielkość gitary oraz szerokość gryfu musi pasować do Twojej postury i wielkości Twojej dłoni (są gitary różnej wielkości);

• gitara musi być wygodna - "gryf musi leżeć Ci pod ręką", (nie spiesz się - sprawdź więcej gitar - będziesz miał lepsze rozeznanie co do poręczności gryfu);

• instrument musi dobrze stroić - gra na niestrojącej gitarze to zabójstwo dla uszu.

• 
  

• UWAGA! Najlepiej udać się na zakupy z osobą, która potrafi grać i stroić gitarę! Trzeba sprawdzić, czy stroi ona na całej długości gryfu, czy się bardzo szybko nie rozstraja:

• jeśli siła nacisku palca na powierzchnię gryfu (i na strunę) ma wpływ na wysokość dźwięku - nie kupuj!

• jeśli na niektórych progach struny brzęczą - oddaj gitarę sprzedawcy, niech sam sobie na niej gra;

• PAMIĘTAJ! Jeśli Twoim celem jest elektryk - dla początkujących gitara z mostkiem zawieszonym i blokadą może okazać się zbyt trudna w obsłudze (wymiana strun, strojenie).

W dzisiejszym poście będzie o akcesoriach, które powinna mieć gitara.

Kup od razu:

Akcesoria

• pokrowiec na gitarę (futerał jest lepszy, ale znacznie droższy);

• komplet zapasowych strun;

• piórka (kostki) do gry (najlepiej średniej grubości i twardości);

• stroik/kamerton (chyba, że masz w domu klawisze, do których będziesz mógł stroić pierwszą strunę);

• pasek do gitary (na początku będziesz jednak ćwiczył na siedząco, gra na stojąco jest trudniejsza);

• metronom wybijający Ci puls (rytm) - musi być słyszalny, bo będziesz patrzeć na gryf (granie bezwzrokowe jest dużo trudniejsze);

• do gitary elektrycznej przydałby się jeszcze wzmacniacz, prawda? Wzmacniacz - tzw. "piec" - nie musi być dużej mocy. Do występów publicznych masz jeszcze "trochę czasu" a i sąsiedzi Cię nie przeklną. Wystarczy piec 30W, np. Laney lub Ibanez;

• konieczny też będzie przewód dżek - dżek. Dobry, gruby, z solidnym ekranowaniem - te najtańsze, cienkie są nic nie warte, potem gitara "sieje" - ten szum wykończy Was nerwowo!

• z czasem dokupicie sobie pewnie jakiś efekt/multiefekt; na początku ćwiczcie jednak grając brzmieniem czystym, jak najmniej przetworzonym i przesterowanym.

W dzisiejszym poście będzie bardzo fajna piosenka, którą może już znacie. Chwyty i bicie jak zawsze będzie podane. Miłej nauki :).

Bicie: bas violin w zwrotce 4 razy na akord, a w refrenie 2 razy na akord

Niebo do wynajęcia

Na tablicy ogłoszeń pod hasłem Lokale a

Przeczytałem ostatnio ogłoszenie ciekawe a

Na tablicy ogłoszeń, fioletowym flamastrem d

Ktoś nabazgrał słów kilka, dziwna była ich treść: a

Ref.:Niebo do wynajęcia G D a

Niebo z widokiem na raj G D a

Tam, gdzie spokój jest święty G

No, bo święci są Pańscy D a

Szklanką ciepłej herbaty G

Poczęstuje Cię Pan D a

Pomyślałem to świetnie, takie niebo na ziemi a

grzechów nikt nie przelicza, nikt nie szpera w szufladzie a

Pomyślałem: to świetnie i spojrzałem na adres d

lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest a

Ref.: Niebo...

Gdy wróciłem do domu, gdzie się błękit z betonem a

Splata w babel wysoki, sięgający do chmur a

Zaparzyłem herbatę w swym pokoju nad światem d

Myśląc, nic nie straciłem, pewnie tak jest i tam a

Ref.:Niebo...

W dzisiejszym poście będzie o fajnych ćwiczeniach na gitarę. 

Ćwiczenia:

Pamiętaj, że początki zawsze bywają trudne - mogą Cię boleć opuszki palców, może Ci sztywnieć dłoń - to oczywiście minie z czasem, ale:
Lepiej ćwiczyć krócej, ale bardzo systematycznie, niż cały niemal dzień - ale raz w tygodniu (podczas gry ręka musi być rozluźniona).
Na czas ćwiczeń zapomnij, że Twój ukochany zespół gra wszystko ostrymi riffami.
Często spotykany błąd uczących się - chcą grać tylko kawałki ulubionej kapeli. Zapewniam - dobry gitarzysta heavy-metalowy zagra klasycznie akordy, bluesowe schematy, a nawet trudne jazzowe pasaże!
Nigdy nie próbuj grać ćwiczeń dla Ciebie zbyt trudnych lub za szybko:
Ważne, abyś grał pewnie i czysto, szybkość przyjdzie z czasem. Gitarzysta grający szybko, ale niedokładnie - nigdy nic nie nagra w studio.

Zanim przystąpisz do ćwiczeń, trochę uwag na temat nastawienia psychicznego do gry.

W dzisiejszym poście będzie o znanych kompozytorach. Mam nadzieję że temat wam się spodoba.

Wiele utworów na gitarę pozostawił wirtuoz skrzypiec Niccolo Paganini. Ze znanych kompozytorów muzykę na gitarę komponowali Carl Maria Von Weber, Gioacchino Rossini, Giuseppe Verdi, Hector Berlioz, Franz Schubert, twórczość gitarowa stanowi jednak w dorobku tych artystów wypadki całkowicie sporadyczne i marginalne.

W dzisiejszym poście będzie o samej historii gitary klasycznej. Mam nadzieję że temat wam się spodoba. 

Gitara ma korzenie w hiszpańskiej tradycji muzycznej, gdzie już w starożytności używano różnych gitaropodobnych instrumentów.

• Gitara pierwszy raz była wspomniana w 1265 przez Juan Gil de Zamora w jego dziele Ars Musica.

• W 1487 Johannes Tinctoris opisał gitarę jako czterostrunowy instrument szarpany wynaleziony przez Katalończyków.

• 1546 Alonso Mudarra w res Libros de Musica en Cifras para Vihuela jest pierwszym wydawnictwem publikującym muzykę na gitarę.

• 1551-1555 Adrian Le Roy opublikował dziewięć ksiąg tabulatur dla gitary pieciostrunowej. Piątą strunę do gitary dodał Vicente Espinel.

• 1674 F. Corbetta wydał Guitarre Royal, dedykując ją Ludwikowi XIV. Gitara stała się bardziej popularna niż lutnia.

• 1770-1800– dodanie szóstej struny do gitary.

Gitara w swojej historii przeżywała wzloty i upadki. Szczytowym okresem, gdy gitara rozbrzmiewała zarówno na salonach, jak i w salach koncertowych, był tzw. "złoty okres gitary" przypadający na I poł. XIX w. Jako instrument salonowy gitara klasyczna została wyparta przez fortepian.