W dzisiejszym poście będzie o szczegółowych różnicach między gitarą akustyczną, a gitarą klasyczną.

Gitara klasyczna

Gitara klasyczna jest zbudowana znacznie delikatniej i ma dużo lżejszą, subtelną konstrukcję. Pudło rezonansowe jest mniejsze, struny są nylonowe, gitara klasyczna brzmi więc znacznie ciszej, bo jej pierwotnym przeznaczeniem była gra solowa, w kameralnej atmosferze. Trzy struny wiolinowe wyglądają, jakby były wykonane z plastiku, trzy owijane struny basowe robią wrażenie metalowych. Wbrew jednak opiniom osób nieobeznanych z tematem, wszystkie struny gitary klasycznej są strunami nylonowymi–struny basowe to po prostu nylonowy, włóknisty rdzeń w stalowej, zewnętrznej owijce. Gryf gitary klasycznej jest szerszy, szersza jest także podstrunnica. To dlatego, że gitara klasyczna stworzona została do solowej gry pojedynczymi dźwiękami. Z tego samego powodu profil podstrunnicy w przekroju poprzecznym jest płaski. Inaczej mówiąc–w porównaniu z gitarą akustyczną podstrunnica jest znacznie szersza i całkiem płaska. Technika gry na gitarze klasycznej wymaga specjalnego podparcia gitary, ponieważ lewa ręka musi być całkiem swobodna i nie można podczas grania dźwigać nią ciężaru gitary. Struny nylonowe są miękkie i na pozór znacznie bardziej przyjemne w dotyku. Między innymi z tego powodu gitara klasyczna cieszy się wielkim zainteresowaniem początkujących gitarzystów. Tak naprawdę jednak nauka gry zawsze z początku sprawia palcom ból, niezależnie od rodzaju gitary. Naciąg strun nylonowych jest znacznie mniejszy, gitara klasyczna ma więc gryf klejony do korpusu, bez stalowego pręta w środku. Struny do mostka mocuje się specjalnym sposobem wiązania, a końce strun nie mają żadnych zaczepów.

Gitara akustyczna

Gitara akustyczna została stworzona z myślą o grze orkiestrowej, estradowej, zespołowej. Ma duże pudło rezonansowe i metalowe struny. Wyposażona jest w dość wąską szyjkę i podstrunnicę, ponieważ w zamyśle konstruktorów przeznaczona była przede wszystkim do gry akordowej, wymagającej łatwego obejmowania dłonią szyjki. Powierzchnia podstrunnicy w przekroju poprzecznym jest wyprofilowana w delikatny łuk. Gitara akustyczna wykorzystuje struny stalowe. Naciąg takich strun jest bardzo duży i wynosi ok.40 kg, co powoduje, że na gryf działają znaczne siły odkształcające. Z tego względu we wnętrzu gryfu, od jego nasady aż do główki biegnie stalowy pręt, który usztywnia i wzmacnia szyjkę gitary. Zakończony śrubą pozwala też regulować krzywiznę gryfu, co jest niezwykle ważne przy zmianie tzw. akcji strun i innych technicznych charakterystyk gitary. Klucze stroikowe mają charakterystyczny kształt i ułożenie. Kołki, na które nawija się struny są cienkie i prostopadłe do powierzchni główki.